Ależ ja nie lubię snobowania się na podróżnika! Że nie dla mnie kredyt na 30 lat, osiadły tryb życia, praca w korpo i cały ten konsumpcjonizm. Bo tylko podróżując żyjesz, a jak siedzisz w chałupie, albo na all inclusive się wybierzesz, to jesteś zwykłym Januszem.

Masz komunię i właśnie dostałeś swoją pierwszą grę. Jeszcze nie wiesz, że gdy ją przejdziesz i poprosisz o następną, Twoje życie, mimo że tyle co Jezusa do serca wpuściłeś, drży w posadach.

Wyobraź sobie, że publicznie piętnujesz zdrady, należysz do partii, która piętnuje zdrady razem z tobą, tymczasem nagle i niespodziewanie twoja kochanka zabiera głos. Co robić?

Raz po raz jakieś dziecko aktora, które poszło w ślady rodzica, zapewnia że ojciec lub matka w branży to przeszkoda, znane nazwisko niczego nie ułatwia, a podwyższa jedynie poprzeczkę tak bardzo, że ma się sto razy trudniej. Tylko czy to ma sens? No nie bardzo!

Ludzie, którzy w pizdu pożegnali młodość, często mówią – ja też już zaczynam uruchamiać te rejestry – że kiedyś było lepiej, a jednocześnie dużo gorzej.

Mocno się zachłysnęliśmy tymi wszystkimi serwisami społecznościowymi, w których możemy pokazać siebie, swoje zawodowe osiągnięcia, swoje piękne dzieci, egzotyczne wakacje i gładkie tyłki. Ale żeby z nich korzystać powinniśmy mieć trochę oleju w głowie. Niestety, pracownik firmy Panasonic o tym nie wiedział i wtopił.

Jakoś gniecie mnie nazywanie Polaków cebulakami, typowo polską rodzinę Januszem i Grażyną, a ich syna Sebiksem. I zwalanie wszystkiego, co w ludziach złe, na ich polaczkowatość.

Młodzi są roszczeniowi. Chcą pracować 8 godzin, a później mieć czas dla siebie – powiedziała Jolanta Czernicka-Siwecka, prezes Fundacji Iskierka w czasie debaty podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach. A mnie trochę trafił szlag.

P​​​​​​rzyjęło się tak, że w związkach udanych, dobrych, gdzie zdrada nie jest normą, winne skoku w bok są obie strony.