Tytuł trochę clickbaitowy, bo ufam mu jak nikomu innemu, polegać na nim też mogę.To jednak nie zmienia faktu, że poleganie na kimś i przesadne zaufanie mogą być zgubne.

Młodzi są roszczeniowi. Chcą pracować 8 godzin, a później mieć czas dla siebie – powiedziała Jolanta Czernicka-Siwecka, prezes Fundacji Iskierka w czasie debaty podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach. A mnie trochę trafił szlag.

Jakoś gniecie mnie nazywanie Polaków cebulakami, typowo polską rodzinę Januszem i Grażyną, a ich syna Sebiksem. I zwalanie wszystkiego, co w ludziach złe, na ich polaczkowatość.

Choć mamy dwie ręce, głowy, zdanie na każdy temat, bardziej celne diagnozy społeczne niż wszyscy politycy razem wzięci, a do tego studia skończone, drepczemy w miejscu.

Jakiś czas temu na jednej z babskich grup facebookowych, ktoś zapytał za co dziewczyny kochają swoich partnerów. Często padała odpowiedź, która pasowałaby mi na tatuaż patolaski, a nie na faktyczną definicję miłości.

Nie lubię w dorosłym życiu tego, że dużo osób ocenia w nim ludzi po zawodzie, jaki ci wykonują. I, rzecz jasna, po tym ile zarabiają. Tymczasem ja czuję, że moja praca to jedno, a ja to zupełnie inna historia.

Wiem, że bardzo modnie jest mieć do siebie dystans, ale ja go dość często nie mam i w ogóle mi drania nie brakuje.

Na fali Walentynek pomyślałam, że podzielę się z Wami czymś, co trochę z Walentynkami jest związane, a chodzi o prezent, którego dostawać nie lubię. 

Najbardziej w Walentynkach nie lubię statusu na fejsie „Walę tynki”. Ten tekst jest dla mnie tym, czym zdanie „Zima zaskoczyła drogowców”. Moja dusza płacze i kawałek mnie umiera. Poza tym Walentynki mnie ani nie radują, ani nie wkurzają.